Geçen günlerde instagram profilimdeki eski fotoğraflara baktım. Artık bunu daha sık yapmaya başlamıştım. Bugün yakın bir arkadaşım, 'instagram profiline baktım da eskiden ne çok eğleniyormuşuz' dedi. Bir süredir aklımda olan sorundu. O sözünden sonra parmaklarıma döküldü yazmak geldi içimden.
Değişiyoruz, dönüşüyoruz.
Eskisi gibi kalsın istiyoruz bazı şeyler, olmuyor.
Diretiyoruz, direniyoruz.
Korktuğumuz olayların içinde buluyoruz kendimizi.
Çok şey düşünüyorum son günlerde.
Eskiden daha komik bir insandım. Nasıl bu kadar donuk bir insan oldum diyorum kendime. Şimdi gülümsemeye mecalim yok. Neden bütün dünyanın dertlerini sırtıma yüklemişler gibi hissediyorum? Fotoğraflarımdan nasıl bir enerjide olduğum hemen anlaşılıyor. Ruh halin profiline yansımış anlaşılıyor diye devam etmişti arkadaşım. Bir an duygusallaştım. Okuduğum kitapta gözüme çarpmıştı karakterin kendini savunması. Depresyonda değilim sadece melankoliğim diyordu. Beni bu kadar iyi anlatan bir cümle daha yok şu günlerde.
Sanki bu günleri önceden görmüşüm de motivasyonumu yükseltsin, birilerine de motive olsun diye açmışım Motivasyon Notları adlı sayfamı. İnsanlara sadece alıntıları kopyalayıp yapıştırmak istemiyorum. Sayfanın bir ruhu olsun istiyorum. Çok okuyup, çok araştırıyorum. Arada kendim yazılar yazıyorum. Yazılarımı motivasyon notları blogu tarzı bir yerde yazmak istiyorum ama belirttiğim gibi kopyala yapıştır yapmak istemediğim için şimdilik sadece hayata geçecek bir fikir olarak duruyor. Sayfa bana iyi geliyor. Yaşadığım bir olay hayatımda ışık yakıyor hemen onu birilerine de ışık olsun diye yazıyorum. Aslında bu sayfayı açmam da çevremdeki insanların etkisi çok büyüktü. Yazdığın yazılar umut veriyor, iyi hissettiriyor diyorlardı. Bende neden büyük kitlelere hitap etmeyeyim dedim. Sayfanın yaratım sürecinde beni motive eden çok fazla insan var. Kendilerini zaten bilirler hepsini çok seviyorum iyi ki varlar. 1 yılda 2350 kişi olduk. Sayı arttıkça hepsine karşı sorumluluk hissetmeye başladım.
Hayata karşı büyük sorumluluklar hissettiğim zamanlar, ilahi planın en güzel mesajı canım astrolog arkadaşım Miray'ın sözlerini hatırlattı bana. Şuan başımda bir Satürn var. Vermem gereken derslerim, almam gereken sorumluluklarım vardı. Sıkıntılı bir 2,5 sene sonunda kendini öyle iyi hissedeceksin ki bunları ben mi başarmışım diyeceksin kendine. Pes etme. Yaptığın işlerin ne kadar değerli olduğunu Satürn varken göremezsin. Satürn seni çok güzel yerlere taşıyacak dedi. Ne zaman kendimi kötü hissetsem sözleri kulağımda yankılanıyor.
Eğer gerçekten sarı saçlarından sen suçluysan Satürn, 2017'den sonra bir daha yaklaşık 30 yıl sonra görüşürüz. Bir sonraki Satürn Yay sürecinde Kabak ya da Hindistan'da inzivada olacağım. Buraya da yazmış oldum. Hangisinde olacağımı o zaman tekrar konuşuruz.
Yorumlar