Bir çocuk düşün, daha küçük. Belki 5-6 yaşlarında. Gece uyurken bir ses duyuyor. Korkup yorganı kafasına kadar çekiyor. Sözde saklanıyor. Sanıyor ki yorganı çekince kimse onu bulamayacak...
Bizde saklıyorduk, korkularımızdan, yüzleşmek istemediklerimiz olaylardan, mücadele edemeyeceğimizi düşündüklerimizden ve daha nicelerinden... Sorun şuydu. biz artık 5-6 yaşlarında bir çocuk değildik. Hepimiz yetişkin olduk. Yorganı çekince saklanılmadığını, mücadelesiz olmadığını, çalışmadan kazanılmadığını, hata yapmadan doğruyu bulamayacağımızı biliyoruz.
Bir süredir burçlar aksında önce dolunay sonra yeniay oluyordu. Bu da aslında yaşadığımız dolunay ve yeniayların zihinsel bir takım değişim ve dönüşüm yaşattığıydı. Ve 29 derecedeki Terazi dolunayı ile sona erdi. İçsel muhakeme devri yerini gözle görülür olaylara bıraktı. Geçtiğimiz haftalarda yaşadığımız boğa yeniayı ve 19 Mayıs'ta yaşadığımız akrep yeniayı ile ilk gözle görülür etkileri vermeye başladı.
Akrep yapısı gereği karanlıktır, derindir, tutkudur, öfkedir. Yeraltı krallığının sahibi Plüto'nun karanlık çocuğudur. Dolunay ile gücü eline aldığında bizi de kendi karanlığımıza davet etti. Hepimizin zaafını biliyordu. O saklamaya çalıştığımız yerden vurdu bizi. Dedi ki bizlere; ''Acılarını, acizliklerini, korkularını kabul ettikçe onlarla yüzleştikçe özgürsün. Korkularının üzerine gittikçe güçlüsün. Kork, tir tir titre ama yine de adım at. Bırak korku senden korksun. Anka kuşu misali küllerinden yeniden doğ. Sar yaralarını yeniden kaldığın yerden başla. Sana bunu nasıl yaptığımı öğretmeye çalışıyorum.''
Ne kadar su grubunun akışkan üyesi olsa da konu gerçekler olunca duygularını geri plana atmayı bilir bir akrep. Bu dolunay bunu, bize de öğretmeye çalışıyor. Gerçekleri yüzümüze vurup ''duygularına değil gerçeğe tutun'' diyor. Çünkü su grubunda olan bu dolunay, duygularımızda boğulmamıza sebep olabilir.
Mantıklı olmak ekstra önemli. Geçmişe baktığında sana zarar veren, vadesi dolmuş, bitmesi gereken ne varsa dip kıyı temizliğe gelen bir yardımcı gibi geliyor dolunay. Ama sen direniyorsun, belki de hazır değilim diyorsun. Belki korkuyorsun. Değişim seni ürkütüyor. Belirsizlik istemiyorsun.
Bilmiyorsun ki o temizlik sonrası nasıl rahatlayacaksın. Bir adım atsan aydınlanacak o karanlık yolların. Bir el bulacaksın omzunda. Değişim ruhuna nasıl iyi gelecek. Şimdi belirsizlik seni korkutsa da iyi ki de olmuş diyeceksin. Sıkı sıkı tutunduğun kaybetmekten korktuğun ne varsa şimdi bırak elinden. Sen ona sarıldıkça kendi gücünü inkar etmişsin. Mutluyum derken mutluluğunun sadece ona bağlı olduğunu fark edememişsin. Korkuların yüzünden bir yere bağlanıp kalmışsın, iyiyim böyle demişsin. Hep kendini kandırmışsın. Ama ilahi plan, kendine yaptığın haksızlıkları, cesaretsiz tavrını, korktuğun için sarıldığın her şeyi görüyor ve senden unuttuğun belki de unutturulan gücünü hatırlamanı istiyor. Çünkü cesaretsizce olmuyor...
Yorumlar