Bir şeyler bitiyor artık farkındasın. Elinde sıkı sıkı tuttukların seni terk etmek üzere. Bunca zaman direndin, çabaladın, mücadele ettin. Şimdi ise, 'Ne içindi?' diyorsun. Gerçekten. 'Ne içindi bunca çaba ya da değdi mi yaptıklarına?' Dur, hemen cevap verme.
Şuan yorgunsun. Anlamını bildiğin ama dile getirmediğin çabaların sebebi bu yorgunluk. Yaptığın her şeyin anlamını yitirdiğini düşünüyorsun. Sona geldiğini hissediyorsun bu yüzden ne olursa olsun artık diyorsun. Her şey boğazına yapışmış gibi geliyor. Bir tarafın kalk netlik kazandır derken diğer tarafın şu kenarda fırtınanın geçmesini bekleyeyim diyor, sen ise ikisi arasında sıkışmış, çaresiz olduğunu düşünüyorsun.
Son günlerde çevremdeki herkesten duyduğum tek söz var. 'Ne olacaksa olsun artık!' Merak etme zaten her şey olacağına varıyor. Sen çabalasan da hırpalasan da kendini yolsan da bir şey olmayacaksa illa ki olmuyor. Şöyle düşünelim. Yol ikiye ayrılıyor hangisini seçersen seç yolun sonunda istediğin o şey olmayacak. Yolun birinde akıştasın. Çabalamış elinden geleni yapmışsın. Bakmışsın olmuyor bırakmışsın diğer seçeneklere yönelmiş hayatın karşına çıkardığı fırsatlarla akmışsın. Büyük resmi görmüşsün. Diğer yolda ise hedefe kitlenmişsin. Oldurmak için öyle çabalar harcamışsın, öyle özveride bulunmuşsun ki gün gelmiş kolunu kıpırdatacak halin kalmamış. Karşına çıkan diğer fırsatları görememiş hedefinden başka bir şey düşünmemiş diğer olasılıklara da kendini kapatmışsın. Küçük resimde boğulmuşsun. İki yol da güzel öğretiler barındırıyor. İkisinde de yaşayanın ders çıkarması gereken olaylar var. Unutmamamız gereken tek şey, ne yaşanıyorsa hayrımıza yaşanıyor. Hiçbir şey boşa değil.
En başta sorduğum soruya geri dönersek, mutlaka değmiştir yaptıklarına. Yaşadıkların sana güzel tecrübeler kazandırmıştır. Ne kadar ilerlediğini düşününce şaşırırsın. Yaşadığın büyük kırgınlıklar aklına gelince aynı olayda yaşadığın büyük mutlulukları da düşün. Heyecanların, sevinçlerin, kahkahaların, kalbini yumuşacık hissettiğin zamanları da düşün. Onların acılarından, üzüntülerinden hiçbir farkı yok. Kendine acıma, acındırma. Acıyacak, acındıracak hiçbir şey yok ki. Yaşadıklarımız birer tecrübe. Öğrenme hiç bitmeden hayat boyu devam edecek ve hayat her seferinde bizi şaşırtacak. Ve kaç yaşına gelirsek gelelim hep öğrenmediğimiz bir şeyler kalacak.
Şu sıralar yapmamız gereken tek şey biraz su gibi akmak. Sakinleş. En azından bir süre akıntıya karşı kürek çekme. Bekle, akıntı seni nereye götürecek izle. Olayları netleştirmek için bu kadar yorma kendini. Hava sisli. Gideceğin yeri istesen de bulamayacaksın. Dalgınsın, unutkansın, uyumak istiyorsun bunun için kendini suçluyorsun, biliyorum. Geçecek. Pus dağılacak ve sen yola çıkacaksın. Zihnin netleşecek ve kararlarını almak kolaylaşacak. Şimdi içine dön. Meditasyon, yoga, dua, namaz, ritüeller ne yapmak istiyorsan ruhunu ne sakinleştirecekse onu yap. Bol bol su iç. Duş al. Suyla temas halinde ol. Her şeyi yoluna koyacaksın. Tekrar toparlanmak için biraz zaman ver kendine.
Sana zarar verenlerle bağını koparacak, çabalarının karşılığını görmediğin her olaydan uzaklaştıracak, korktuklarınla barıştıracak bu şifalı dolunayın tadını çıkar. Gelene de gidene de sevgiyle!
Yorumlar